Vorige keer een broekrok aan gehad, dus nu ga ik een stap verder.
Ik hou van lange rokken tot op de schoenen, en weken van tevoren al plannen gemaakt over wat ik aan zou trekken.
Een wijde bruine satijnen rok, of toch die nauwere donker blauwe gladde polyester rok, met een mantel in dezelfde kleur?
Toch de blauwe rok, en mantel tot onder de knie gekozen.
Onderweg diverse mensen gezien, maar hen scheen niks op te vallen.
De secretaresse van de arts keek niet eens, maar keek alleen op haar namenlijst.
In de wachtkamer van de arts zat een oudere man en vrouw, en we knikten naar elkaar.
Zij gingen als eersten naar binnen.
Toen ik aan de beurt was leek het of de arts opzettelijk niet lager keek dan mijn hals.
Ik hoefde alleen wat documenten te laten kijken, en dat was de hele keuring.
We praatten nog wat over het werk en dergelijke, zittend aan een tafel tegenover mekaar.
Ik ging naar buiten zonder dat iemand me opmerkte.
Toen ging ik naar de tweedehands winkel in Roermond, want ik wilde ergens heen waar mensen waren.
Een blokje rond gelopen, en weer terug bij die winkel.
Weer naar binnen gegaan, want nu waren er natuurlijk weer andere mensen.
Niemand scheen iets op te merken.
, en zo moet het eigenlijk ook.. Want uiteindelijk doet men niks verkeerd hé.. Juist anders dan de massa.. That's all...