Ze stak nog net geen duim op.

[willi]

Opmerkelijk toch, dat er zo verschillend wordt gereageerd op ‘de man die zich niet houdt aan de kledingvoorschriften m/v’.

Vrijdag 8 juli 2011. Locatie: het plaatselijke ziekenhuis, afdeling laboratorium voor bloedonderzoek. “Even een prikje laten doen” (1 minuut prikken, 30 minuten wachten en voor €1,50 parkeren).

Indachtig de opzet en werkwijze van Mikvanes, eens uiterst correct en ultrasexy gekleed mijn opwachting gemaakt bij de balie van het lab.
Ik weet niet wat het is, maar in een ziekenhuis vind ik dat een stuk makkelijker dan elders. Waarschijnlijk omdat ‘niemand’ zich daar op z’n gemak voelt en teveel met zichzelf bezig is om zich kritisch met anderen bezig te houden.

Wat ik aanhad was niet zozeer provocerend, als wel ‘voor een man’ opmerkelijk. Zelfs een vrouw zou in deze kleding (positief) de aandacht hebben getrokken.

Ik droeg weliswaar geen rok, maar een dikke lange legging in een waanzinnig fraaie kleur groen onder een bijna knielange groengrijze, mouwloze tuniek met daaroverheen een warm aardbruine, iets kortere, zeer dunne tweede tuniek met weelderige volanten aan kraag en mouwen. Het geheel in de taille samengebonden met een donkergrijsbruine, brede riem met gespjes.

Maar het meest opvallend was wel mijn schoeisel.
Ik geef toe, het was een enorme gok. Ik vertrouwde volledig op het bijzonder fraaie plaatje waarbij de schoenen een absoluut noodzakelijke afsluiting vormden.
Open schoenen in exact dezelfde kleur als de bovenste tuniek (aardebruin) met aan de buitenzijde een enorme strik en . . . taps toelopende hakken van bijna 10 centimeter hoog.
Hakken die hun aanwezigheid overduidelijk kenbaar maakten met een luid geklik op de harde ziekenhuisvloer.

Er zaten tamelijk veel ‘wachtenden’ op zitplaatsen langs de muren van de lange gang, terzijde van de balie.
Daar moest ik ‘catwalk lopend’ langs om een zetel voor mezelf te vinden. (geen onverdeeld amusante bezigheid, maar wel hartverlammend spannend)
Aan het eind van m’n wandeling keek ik snel om naar het somber voor zich uit starende volk.
. . . “Niemand keek!”. . . Nog geen toevallige blik!
Dat viel mee . . . of, zo je wilt, ‘tegen’. Daar had ik al die moeite niet voor gedaan!

Toch werd mijn dag nog goed gemaakt toen even later een lieflijke verpleegster mij met een bewonderende en goedkeurende blik passeerde.
Ze stak nog net geen duim op.

[musa]

Ze dachten zeker dat je op een verkeerde afdeling zat van het ziekenhuis (psychiatrie) (grapje hoor)

[Viqueen]

Dan kun je dus beter in die outfit gaan winkelen,dan kijken de mensen wel.Wel gedurfd,10cm hakken...ik durf amper in mijn lage blokhakjes naar buiten

[jan]

Leuk gedaan hoor Willi.
Saggerijnige gezichten inderdaad bij de bloedafname, ik was er donderdag ook.
Allemaal bang voor een prikje (of de uitslag natuurlijk) terwijl je er nauwelijks iets van voelt.
Ik zie wel een link tussen injectieNAALD en NAALDhakken, of was dat niet de opzet?

[willi]

Ze dachten zeker dat je op een verkeerde afdeling zat van het ziekenhuis (psychiatrie)

Dat klopt, want daar kennen ze me wel en was ik beslist aangesproken.

Dan kun je dus beter in die outfit gaan winkelen,dan kijken de mensen wel.Wel gedurfd,10cm hakken...ik durf amper in mijn lage blokhakjes naar buiten

Tijdens de hittegolf van enige weken geleden heb ik, gekleed in een korte spijkerrok met blote top én déze schoenen, een bezoek gebracht aan een bouwmarkt. (waar tegenwoordig evenveel vrouwen als mannen handel drijven. Soms zelfs méér!)

Maar ook dat is geen kunst. Bij temperaturen boven de 30º C werkt het waarnemingsvermogen van mensen niet meer, of wellicht anders. Je mag er dan bijlopen zoals je wilt, als je maar niemand (zwetend) in de weg loopt.
Hetgeen (dus) bewijst, dat de mens in staat is over haar/zijn (kleding)vooroordelen heen te stappen.

Het ‘vooroordeel’ blijkt niets anders te zijn dan een dwangmatige reactie op ‘in ’t oog vallende omstandigheden’ die men (soms met veel moeite) tracht te beredeneren.
Vermoeidheid (door hitte) doet de mens daarvan afzien. Denk ik.

10 centimeter onder een (open) schoen is inderdaad vrij hoog. Maar juist dáárom bijzonder fraai; zeker in combinatie met een er deels overheen-plooiende legging of skinny jeans.
(Eigenlijk zocht ik naar een sandaal met ‘sleehak’ van deze hoogte, maar mijn vrouw vond deze ook zeer geschikt. (ze waren er niet meer in haar maat!))

[willi]

Inderdaad Jan, allemaal chagrijnige koppen in de gang.
Het zijn overigens geen naaldhakken, maar van de volle breedte van de zool naar beneden uitlopend in een hak van ± 1,5 vierkante centimeter doorsnee. Dus een soort trechtervorm.

[treintje]

Dan kun je dus beter in die outfit gaan winkelen,dan kijken de mensen wel.Wel gedurfd,10cm hakken...ik durf amper in mijn lage blokhakjes naar buiten

Dat lijkt me niet zo'n goed idee. Voor winkelen kun je beter wat lagers nemen. Ik heb zelf ook wel van zulke hoge hakken, maar als ik ga winkelen neem ik iets van maximaal 6 tot 8 cm, of nog wat lager. Anders houd je het niet zo lang vol.
Die ik op mijn avatar aan heb, en in Amsterdam ook trouwens, zijn bijv. 6 cm hoog en vrij breed, daar kan ik op naar Keulen lopen.

[jan]

Maar goed dat jullie geen hoogtevrees hebben.

[treintje]

Het kan nog wel gekker hoor, Jan. Onlangs heb ik een keer de boodschappen gedaan op een stel Converse-achtige sneakers met naaldhakken van 12 cm hoog, in combinatie met een hotpants. Nou, daar had ik wel bekijks mee, haha.

[willi]

Sneakers met naaldhakken???? Hoe kom je daar nou aan?

Maar nu wat anders.
Ik ben me ervan bewust dat ik aldus gekleed niet meer voldoe aan de (rok)filosofie van deze site.
Mannen-ik-rok impliceert het dragen van een (mannen)rok i.p.v. een broek en niets meer dan dat.

Vervolg op topic “kilt door Broekland”.