Natuurlijk zijn wij, zoals het echte mannen betaamt, in stijl gekleed gegaan. Muza droeg een korte jeansrok en ik droeg een knielange cargorok. Ik zal hier niet het ganse verloop van de namiddag gaan neerschrijven. Sta mij toe er enkel een paar hoogtepunten uit te lichten.
Toen we de auto achterlieten stond onze zelfzekerheidbarometer op zo'n 6/10. Dat we tijdens de rit naar Bray-Dunes hadden gemerkt dat we op veel punten er dezelfde mening op na houden, had ons wel het gevoel gegeven dat we op elkaar konden rekenen en steunen. Dit was een dankbaar gegeven, want wij zijn beiden tenslotte nog eerstejaarsrokkendragers.
Weer viel het geweldig op hoe weinig mensen effectief zagen dat wij een rok droegen. Terwijl we naar de uitgestrekte duinen wandelden, hoorden of zagen wij dan ook maar sporadisch een reactie. Deze reactie was nooit direct naar ons gericht. Je kent dat wel, wat gegiechel achter de rug of mensen die na een eerste vluchtige blik een tweede keer nauwkeuriger kijken.
In de duinen (niet echt duinen, maar zo van dat struikgewas en velden helmgras) betrapten we ons er op dat we soms een pad kozen in functie van de mensen die ons in de verte tegemoet kwamen. Ergens waren we beiden nog niet zo zelfverzekerd en probeerden we wel eens direct contact te vermijden. Hier hadden we veel aan elkaar om elkaar net dat beetje extra te motiveren en gewoon onze weg te vervolgen ondanks de dan onafwendbare confrontatie. Maar ook hier bleven de reacties beperkt tot een paar verbaasde blikken en wat gegiechel.
Toen we op de zeedijk kwamen (we hadden dorst gekregen) stond onze barometer op 8/10. Ik moet zeggen dat we heel zelfverzekerd over die zeedijk naar de terrasjes zijn gewandeld. Zo zelfverzekerd dat we het eerste terras afkeurden (geen enkele tafel was afgeruimd) en naar het volgend terras gingen.
Naar wat Muza observeerde, was de ober niet helemaal op zijn gemak met die twee rokdragende mannen. Ik zat dan ook wat van het tafeltje af waardoor de arme man recht op mijn rok keek. Van het koppeltje dat naast ons zat, wees de vrouw haar man op het feit dat wij een rok droegen. De blik van die man, toen hij zich omdraaide en mijn rok zag, was schitterend. Ik denk dat 'beduusd' het best omschrijft van wat ik in zijn blik zag. Een paar seconden later schudde hij heftig van "nee". Had zijn vrouw hem iets gezegd als:"Dat zou ook iets voor jou zijn." ?
Na een tijdje was dat terras al aardig bezet en kreeg ik de onbedwingbare drang om naar het toilet te gaan. Ik 'moest' niet echt, maar ik wou de reacties van de mensen peilen. Iets wat Muza dan op zijn beurt ook gedaan heeft. Kwestie van het maximale uit de situatie te halen.
Wat mij daarbij opviel, was dat de uitbundigste reacties van de vrouwen kwam. Eentje barste in een aandoenlijke schaterlach uit, maar op zo'n aandoenlijke wijze dat wij beiden het niet als een negatieve reactie ervoeren.
De mannen echter reageerden haast allemaal op dezelfde wijze. Ze krompen als het ware ineen bij de gedachte dat twee mannen een rok droegen. Waarschijnlijk vereenzelvigden zij zich met ons en gaf dat als resultaat een beeld dat zij niet zo tof vonden. (Zowat te vergelijken met de natuurlijke reactie die we allemaal hebben als we iemand met een hamer op zijn duim zien kloppen en daarbij ook dat pijnlijk moment voelen aankomen.)
Bij het verlaten van het terras was het nog leuk te zien hoeveel mensen hun partner aanstootten omdat onze rokken nu mooi zichtbaar waren. Er zal daar op dat terras nog wel wat over ons zijn nagepraat.
Terwijl we in Bray-Dunes waren, heb ik vaak een ondeugende blik bij vrouwen opgemerkt en soms ook wat meer geamuseerde blikken. Bij de mannen zag ik dan het meest verbazing gevolgd door een (soms overdreven) uitgesproken reactie naar hun partner of vrienden van "Ik? Nooit!" Puur negatieve reacties, die persoonlijk naar ons gericht waren, heb ik niet gezien of gehoord.
Voor mij was dit een schitterende uitstap. Eindelijk heb ik eens reacties mogen ervaren. En ik moet zeggen: het heeft mij alleen maar gesterkt en extra gemotiveerd om een rok te dragen. Toen we weer bij de auto waren, stond onze barometer op 9/10 en 9,5/10. Dit moeten we dus zeker nog eens doen.
Henry L
,wij hadden elk een fototoestel mee maar we hebben er op geen enkel moment gedacht om een foto te trekken 
