Ik stond deze ochtend aan de kassa in de supermarkt met enkele klanten achter mij....
vraagt een man me plots: "mag ik u een persoonlijke vraag stellen"?
Beetje vewonderd antwoord ik "zeg maar"
"Ik zie dat u een rok draagt en ik vindt dat heel erg knap, het staat u."
"Doe ik al bijna drie jaar in de openbaarheid" zei ik...
"T'is niet echt iets voor mij maar ik vindt het knap dat u dat durft".
waarop ik antwoord "durven? de dames durven toch ook alles: broek, rok, jurk"
"Ja maar de reacties dan?" krijg je die nooit?
"Heel erg soms is er een positieve reactie zoals u nu en soms van dames ja...
... echter nooit negatieve, hoogstens een glimlach of verbaasde blik,
proberen maar, pas dan weet je of het niets voor jou is, voor je het weet wil je niks anders"
We namen daarop hartelijk afscheid en misschien, heel misschien heb ik die man over de streep getrokken. O ja, hij vertelde me ook nog dat zijn vrouw soms eens in zijn kleerkast ging "lenen", waarom zou hij dat dan niet kunnen? Als ze een beetje dezelfde maat hebben, waarom niet. Ik kan dat zelf niet omdat mijn vrouw 2 maatjes kleiner zit qua kledij. De rokken en jurken voor mij zijn dus enkel voor mij
Op de parking zag ik hem nog een duim naar me opsteken en ik riep hem nog toe: "DOEN !"
Deze ochtend in de supermarkt...
Deze ochtend in de supermarkt...
Na vele jaren stiekem nu eindelijk ook dagelijks thuis bij de vrouw in rok(je), zelden nog broek of shorts.
Als de vrouwen meestal in broeken lopen is het aan de mannen toegestaan om in rokken te lopen.
Als de vrouwen meestal in broeken lopen is het aan de mannen toegestaan om in rokken te lopen.