Ik vertrok aan de voordeur

Dat zonnetje deed heel gemeen door zo hard met warme zonnestralen te smijten. Gelukkig was er ook dat koel briesje dat probleemloos haar weg langs mijn benen vond. Dit schitterende evenwicht deed mij, volop genietend, aan de Smedenpoort rechtdoor wandelen. Zo ontstond plan B om over ’t Zand naar het station te wandelen.
Sta mij toe om niet verder over plan B, C en D uit te wijden, maar meteen te vertellen dat ik door de 4 drukste winkelstraten (solden koopzondag!) en over de 3 grootste pleinen van Brugge heb gewandeld.
Op het stationsplein vroeg een dame of zij met mij op de foto mocht. Omdat zij zo’n mooie chique jurk droeg, mocht dat van mij. Haar man mocht niet op de foto; die moest het fototoestel bedienen

Ik ben er mij heel bewust van dat een man in Schotse kilt in Brugge al gauw aanzien wordt als een Schotse toerist die zijn roots niet kan loslaten. Het zou dus best wel kunnen dat ik deze namiddag niet zo veel heb bijgedragen aan de queeste tot het algemeen aanvaard krijgen van de-man-in-rok in het straatbeeld.
Desondanks heb ik er heel veel van genoten en zal ik dit de komende weekends nog doen. Wie mij hierbij eens wil vergezellen, moet maar een berichtje sturen. Let wel: de dresscode is kilt. Binnenkort kan iemand die geen kilt heeft er ene van mij lenen (als hij zo ongeveer mijn maat heeft

(*) da's logisch, hoor ik daar iemand denken ... maar niet is minder waar, want ik heb ook een achterdeur en zelfs een terrasdeur

