www.rokvoormannen.nl

Maar het leukste onderscheid is wel dat ... ravestiet.

Hier ben ik het dus niet mee eens. Je doet nl ' iets ' wat in de 1e plaats jezelf een goed gevoel geeft,dat straal je vervolgens ook uit.Je wilt mooi zijn en dat uitstralen,pas daarna komen de meningen van anderen en wat die van belang zijn voor jou leven.
En dit hoor ik ook van verschillende vrouwen uit het betaalde circuit,dat heerlijke en spannende gevoel om een nieuw kledingstuk uit te proberen...puur voor jezelf,niet voor een ander.En dat het zo'n positief effect heeft op anderen,dat versterkt alleen maar de drang om verder te gaan,en zo is de cirkel weer rond.

Maar het ging om showgirls oke...waarom zouden die doen wat ze doen?Er blijven nog maar een paar opties over.Of gewoon compensatie,ofwel frustratie,...ofwel stiekum toch het bovenstaande

Een beetje stangen is ook mij niet vreemd

Treintje:

Mensen die "normale" kleding op een "normale" manier dragen hebben dus eigenlijk een mengelmoes van deze eigenschappen. Ze dragen kleding waar ze zich lekker in voelen, maar die ook in het maatschappelijke beeld en in de setting past.
Maar op het moment dat we over travestie praten dan vervalt deze mogelijkheid ineens. Blijkbaar streef ik iets na wat volgens jou niet kan.

Als je normaal kleding draagt, dan probeer je iets te kiezen dat lekker zit en dat er niet te afwijkend uitziet. En soms verschuift dat wat. Dan kies je vooral iets om er goed uit te zien en niet al te vervelend zit.

Bij t's zie je normaal dat het plaatje nogal afwijkend is (een man in vrouwenkleren) en t's rechtvaardigen die kledingkeuze door te zeggen dat ze lekker voelen in die kleding, dat het fijn draagt, dat ze zichzelf kunnen zijn. Dus dat het sociaal wat onaangepast is, nemen ze op de koop toe (of ontkennen ze) om zich lekker te kunnen voelen.

Maar showgirls draaien dat weer volledig om. Die willen sociaal dus heel aangepast zijn (maar op een foute manier) en vinden de vraag, hoe ze zich door die kleding voelen, niet relevant.

Vallen die twee niet te mengen? Dat schijnt in de praktijk niet of amper voor te komen volgens wetenschappers. Die twee soorten zijn echt duidelijk te onderscheiden. Ook showgirls zelf lopen wel tegen dat onderscheid op. Ik heb het zelf ook ervaren.

Hoe komt dat? Op het moment dat jij als man vrouwenkleren wilt dragen op een sociaal leuke manier, is dat een ontzettende moeilijke rol. Verder betalen al die showgirls vaak een heel hoge prijs om die rol te kunnen spelen. Dus dan kun je daar niets naast hebben, dat je aandacht afleidt.

Je moet het zien als een soort bergbeklimmen. Het is heel moeilijk om de top te bereiken. Het is levensgevaarlijk: van tijd tot tijd valt er iemand dood. Het kost gigantisch veel. Dan ga je dus niet praten over: ik moet me lekker voelen. Het is alles of niets.

Zo! . . . Da’s een goeie Viqueen!

. . . Dus dat het sociaal wat onaangepast is, nemen ze op de koop toe (of ontkennen ze) om zich lekker te kunnen voelen.

Beste Mik, volgens mij valt “de manier van kleden” niét onder sociaal gedrag.
Een man in kleding die volgens de samenleving niet voor hem bedoeld is, kan ondanks deze kleding toch bijzonder sociaal bewogen zijn.

Maar showgirls draaien dat weer volledig om. Die willen sociaal dus heel aangepast zijn (maar op een foute manier) en vinden de vraag, hoe ze zich door die kleding voelen, niet relevant.

Sociaal aangepast zijn ondanks het dragen van ‘foute’ kleding?
Nogal verwarrend, vind je niet?
Ahá, je ‘sociaal bewogen instelling’ wordt door de samenleving niet geaccepteerd, wegens het dragen van ‘foute kleding’.

Hoe komt dat? Op het moment dat jij als man //vrouwenkleren// wilt dragen op een sociaal leuke manier, is dat een ontzettende moeilijke rol.

Natuurlijk, de man; gezond van lijf en leden (en geest); een goede echtgenoot en vader, uitstekend vakman, nooit te beroerd om iemand te helpen en dagelijks in de weer met vrijwilligerswerk, maar . . . (helaas) rokdragend, kun je nu eenmaal niet met goed fatsoen loslaten op de maatschappij. Dat is ‘sociaal’ niet verantwoord.

Nee beste Mik, niet wij, maar de maatschappij is sociaal onaangepast.

Gevoel is de 1e emotie die zich ontwikkeld tijdens je geboorte...en dat willen de showgirls dus ontkennen..tsja...oke...

Alles wat ik tot nu toe heb gedaan in mijn leven heb ik aan mijn gevoel te danken,werk,opleidingkeuze,werkbeeindigingenz.Ik ben blij met dat energieveld.

Ik geef gewoon toe dat ik kleding draag uitsluitend om mooi te zijn,en een sterk sexuele prikkel af te geven.Dat heet leven en voel je je mens door.Maar dat mogen vrouwen alleen tot nu toe.En ik doe het lekker ook...wel veilig,want durf niet in een rok naar buiten.Waarschijnlijk doe ik het ook om het gemis aan een vriendin te compenseren,wat Willy tijden terug al mooi omschreef.De vrouwen hoeven je niet,dan maak je van je zelf gewoon je eigen vriendin het is niet anders.

Zolang ik maar in leggings en laarzen kan lopen vind ik het al heel wat voor een heteroman die geestelijk vermoord is door de samenleving,ach alles went...

@Mik: Het probleem zit hem dus in gebrek aan acceptatie in de maatschappij als ik je goed begrijp.
Als je die kleding draagt zoals elke willekeurige vrouw, dus modieus en bij elkaar passend, dan word je in de maatschappij niet geaccepteerd, ondanks dat het totaalplaatje best wel oké is. Maar "best wel oké" is dus niet goed genoeg. Om nog iets van respect en acceptatie te verkrijgen moet je alles in dienst stellen van het totaalplaatje. Alleen het beste is goed genoeg. Maar wat is dan het beste? Een normale casual outfit valt dan buiten de boot? Je hebt eerder geloof ik wel eens gezegd dat het dan een beetje over de top moet zijn. Hm, merkwaardig. Zo kijk ik niet tegen kleding aan. Waarom zou ik vrouwenkleding anders benaderen dan mannenkleding? Omdat de maatschappij dat van mij verwacht? Omdat ze er op die manier nog het beste mee om kunnen gaan? Omdat ze dan weten in welk hokje ze me kunnen duwen? Rot maatschappij!

Viqueen schreef:Ik geef gewoon toe dat ik kleding draag uitsluitend om mooi te zijn,en een sterk sexuele prikkel af te geven.

De vraag is WIE dat vindt, en voor WIE je dat doet. Is dat het publiek op straat, of ben jij het zelf? Je geeft zelf het antwoord al:

Viqueen schreef: En ik doe het lekker ook...wel veilig,want durf niet in een rok naar buiten.
Waarschijnlijk doe ik het ook om het gemis aan een vriendin te compenseren,wat Willy tijden terug al mooi omschreef.De vrouwen hoeven je niet,dan maak je van je zelf gewoon je eigen vriendin het is niet anders.

Volgens mij is dit een naadloze omschrijving van klassieke travestie.

Toch grappig om te zien hoe mensen in het algemeen en hier homo/hetero/travestiet/showgirl dichtklappen zodra het over gevoel gaat...het valt niet mee kennelijk om te durven leven..

Treintje:

@Mik: Het probleem zit hem dus in gebrek aan acceptatie in de maatschappij als ik je goed begrijp.
Als je die kleding draagt zoals elke willekeurige vrouw, dus modieus en bij elkaar passend, dan word je in de maatschappij niet geaccepteerd, ondanks dat het totaalplaatje best wel oké is. Maar "best wel oké" is dus niet goed genoeg. Om nog iets van respect en acceptatie te verkrijgen moet je alles in dienst stellen van het totaalplaatje. Alleen het beste is goed genoeg. Maar wat is dan het beste? Een normale casual outfit valt dan buiten de boot? Je hebt eerder geloof ik wel eens gezegd dat het dan een beetje over de top moet zijn. Hm, merkwaardig. Zo kijk ik niet tegen kleding aan. Waarom zou ik vrouwenkleding anders benaderen dan mannenkleding? Omdat de maatschappij dat van mij verwacht? Omdat ze er op die manier nog het beste mee om kunnen gaan? Omdat ze dan weten in welk hokje ze me kunnen duwen? Rot maatschappij!

Showgirls maken normaal een living met hun uiterlijk, omdat ze door hun travestie/transseksualiteit geen normaal werk kunnen krijgen. Dus dat uiterlijk is heel bepalend voor hun inkomen en verder is het ook de belangrijkste verdediging tegen geweld. Dus onder die omstandigheden doe je echt wel je best op dat uiterlijk. Maar ook met een perfect uiterlijk worden showgirls normaal zwaar gediscrimineerd. Dus ook dan wordt van een man die vrouwenrol niet geaccepteerd.

Bij transseksuelen wordt inderdaad gevonden dat showgirls het belangrijk beter doen (qua succes, overleven en dergelijke) dan niet-showgirls. Dus een fraai uiterlijk helpt wel.

Viqueen:

En ik doe het lekker ook...wel veilig,want durf niet in een rok naar buiten.
Waarschijnlijk doe ik het ook om het gemis aan een vriendin te compenseren,wat Willy tijden terug al mooi omschreef.De vrouwen hoeven je niet,dan maak je van je zelf gewoon je eigen vriendin het is niet anders.

Treintje:

Volgens mij is dit een naadloze omschrijving van klassieke travestie.

Ja, dat denk ik ook. Maar Viqueen wordt wel steeds duidelijker in zijn schrijven en durft ook steeds beter uit de kast te komen. Dus, ik denk dat het feit dat hij dit allemaal openlijk durft op te schrijven, gewoon een heel positieve ontwikkeling is. Als je wilt dat anderen het accepteren, zul je het in ieder geval eerst zelf moeten accepteren.

Helemaal mee eens.