''Ordinaire, roze minirok"

[treintje]

Willi:

Ik durf nu niet meer te zeggen welke maat ik op dit moment heb.

Kom, kom. We zijn allemaal mooi op onze eigen speciale manier.

Maar als het je stoort, beveel ik aan: meer lopen, meer bewegen. Vaak gaat het gewicht dan uit zichzelf wel naar beneden.

En sommigen gebruiken een echt korset, maar dat gaat mij persoonlijk te ver.

Ehm, ik durf wel te zeggen welke maat ik nu heb, maar niet wat dat een jaar geleden was...
Ik heb nu maat 46, en daar ben ik best heel trots op. Een jaar geleden was dat nog ettelijke maten groter...
Inderdaad, heel veel bewegen en gezond eten is de sleutel.

O ja, Mik, Goed stuk. Mooie foto ook.
Ordi? Hm, laat ik eerlijk zijn. Ik vind het op het randje. Allereerst vind ik het wel een gave outfit. Of ik het ordinair vind weet ik eerlijk gezegd niet. Het is gewaagd, maar je kunt het hebben. Het is goed uitgebalanceerd, en dat maakt denk ik het verschil tussen stijlvol en ordinair. Helaas zijn je schoenen op de foto niet zichtbaar, die kunnen ook heel veel uit maken.
Laat ik het dus maar op "gewaagd, maar stijlvol" houden.

[rokwens]

Mikvanes, ik ga je waarschijnlijk in het harnas jagen, maar het hele plaatje vind ik ordinair. Als dit niet ordinair is, wat is het dan wel ? Sorry, mijn mening en meningen verschillen uiteraard.

[willi]

Voor ordinair is de combinatie net iets te gaaf; te uitgebalanceerd.
Jammer dat we de schoenen niet kunnen zien; met eenvoudige enkellaarsjes (met blokhak) blijft het geheel in stijl, maar met benaaldhakte pumps bijvoorbeeld, gaat het beslist over de grens.
Vind ik.

[mikvanes]

Rokwens:

Mikvanes, ik ga je waarschijnlijk in het harnas jagen, maar het hele plaatje vind ik ordinair. Als dit niet ordinair is, wat is het dan wel ? Sorry, mijn mening en meningen verschillen uiteraard.

Nee hoor, Rokwens. Je mag vinden, wat je vindt. Smaken verschillen nu eenmaal.

Van Gogh werd in zijn tijd ook niet gewaardeerd.

[willi]

Van Gogh werd in zijn tijd ook niet gewaardeerd.

Ja kijk ’s hier Mik. Je krijgt toch geen last van hoogmoedswaanzin?
Je vergelijken met de grote meester gaat toch echt wat te ver.
Mocht je je toch willen meten met een kunstenaar, doe dat dan met ‘Salvador Dali”.

[Jos]

Mocht je je toch willen meten met een kunstenaar, doe dat dan met ‘Salvador Dali”.

hier mis ik even iets: wat is het verschil tussen de ene en de andere kunstenaar ???
In mijn ogen beide grote kunstenaars !!

[jan]

Kom nou Jos, het verschil is een oor en een hele grote snor.
Zie jij Mik al met die Dali-snor? Met dat roze rokje eronder? Dacht het niet!

[willi]

Zie jij Mik al met die Dali-snor? Met dat roze rokje eronder? Dacht het niet

Waarom niét! Ik vind Mik best bij vriend Salvador passen; net zo eigenwijs en in ieder geval veel wereldser dan Vincent, die, met alle respect, indertijd maar wat vaag aanklooide.

[Jos]

ik zie beide heren niet met dat roze rokje.
Volgens mij hadden ze allebei niets met roze, ondanks het feit dat Vincent een kleurrijk figuur was en Salvador zeer fantasierijk
Wat dat betreft, blijft de link naar Mik voor mij onduidelijk

[mikvanes]

Willi:

Ja kijk ’s hier Mik. Je krijgt toch geen last van hoogmoedswaanzin?

Integendeel, Willi. Ik ben wel eens wat depri, omdat mensen mijn kunstvorm soms niet helemaal begrijpen. Maar aan het voorbeeld van Vincent kunnen we zien, dat dat na je dood kan omslaan. Of ik daar op wil wachten...? In ieder geval is het een troostende gedachte, vind ik.

Aan de andere kant zijn er veel mensen die het wel kunnen plaatsen, dus ik ben inderdaad mijn tijd lang niet zo ver vooruit als Vincent. Daar heb je helemaal gelijk in. Maar dat is wel fijn, want dan word je er ook niet zo depri als hij was.

Dali vind ik geen goed voorbeeld in dit kader, want die werd bij zijn leven al zeer gewaardeerd.

Overigens je liet wel heel slim de smiley weg, toen je mij citeerde.