Dragen van een rok

[mikvanes]

Treintje:

Ik zou zeggen dat transgender zijn iets is wat je helemaal niet bent, of helemaal wel. Een tussenweg is er naar mijn idee niet. Als je soms transgender bent, ben je het dus altijd. Alleen geef je er niet altijd uiting aan.

Mee eens.

[mikvanes]

Treintje:

Maar wat hoort nu bij een sexe? Vroeger hoorden broeken ook niet bij de vrouwelijke sexe, evenmin als werken en carriëre maken. Dat waren mannelijke dingen. Nu horen ze ook bij de vrouwelijke rol. Opvoeden en het huishouden daarentegen horen tegenwoordig ook steeds meer bij de mannenrol terwijl dat vroeger echt alleen maar bij de vrouwenrol hoorde.

Ik wil dus nog wel een stapje verder gaan door te zeggen dat het hele begrip transgender een gekunsteld begrip is.

Toch merk ik dat mensen er soms vreselijk mee worstelen. Onze cultuur schrijft heel specifiek gedrag voor aan mannen en in mindere mate ook aan vrouwen. En zowel mannen als vrouwen kunnen zich daardoor in de ergste bochten wringen om daar onderuit te mogen komen en te zijn, wie ze willen zijn. En ja, vaak betekent dat voor die mensen een geslachtsaanpassende behandeling.

Om de sociale rol te spelen, die men graag wil spelen, moet het lichaam aangepast, dan mag het eindelijk.

[mikvanes]

Treintje:

Ik vind die term helemaal niet duidelijk. Laatst vroeg ik aan een T wat hij/zij nu precies was. 'Transgender', was het antwoord. Ja, daar word ik dus niet wijzer van, dat wist ik al. Ik wilde juist weten in welke stroming hij/zij viel. Na wat vijven en zessen kwam ik er achter dat het een travestiet was en geen trans.

Het is bedoeld als verzamelterm. Verder is het onderscheid trans/travestiet helemaal niet zo duidelijk, omdat veel travestieten zich vrouw voelen, maar door praktische problemen een operatie te ver vinden gaan of er nog niet aan toe zijn.

Stel dat je als man een paar borsten wilt hebben. Ben je dan trans of ben je nog gewoon travestiet? En stel dat je er wel over droomt, maar het niet doet?

Een andere complicatie met 'transgender' is dat transen het nu gaan gebruiken (voor transseksuelen) omdat ze het neutraler vinden klinken dan 'transseksueel'. En omdat transseksuelen zich veel meer profileren dan travestieten hebben die pogingen vermoedelijk wel succes op termijn.

[mikvanes]

Leerrok:

Eigenaardig genoeg heb ik er weinig problemen mee om mij als transgender te outen ( alhoewel de reacties zeker niet altijd positief zijn) maar vind ik het niet gemakelijk om mij als man in rok te outen.

Terug naar Leerrok.

Kan ik mij dus wel voorstellen.

In de buitenwereld moet je wat moeite willen doen om een duidelijk plaatje neer te zetten. Die halve plaatjes vallen niet goed.

[willi]

Mik schrijft:
Maar een man in rok, wil man zijn en vindt het vreselijk om voor vrouw versleten te worden. Maar de presentatie is onnodig vrouwelijk. Ja, dan is er dus ook een conflict. Maar totaal anders dan bij travestie.

Waarom zou ik het vreselijk moeten vinden om voor vrouw te worden versleten? Dat stel jij hier maar even boudweg.
“Over ‘in ’t wilde weg beweringen’ gesproken. . . .”.

Een vrouw is immers (ook) een waardevol mens.
Het is beslist geen schande om voor een vrouw te worden aangezien. Soms ervaar ik het zelfs als een compliment, omdat ‘t inhoudt dat ik er ‘goed gekleed uitzie’.

Dat zou dan een goed argument zijn ‘tegen’ mijn man-in-rok is vaak slechte travestie opvatting.

Je bedoelt waarschijnlijk “een goed argument ‘voor’ . . . “.
Jij durft hoor!
Gelukkig zet je er ‘vaak’ bij.
Dus niet altijd!

[treintje]

Kijk, ik vind het geen probleem om als ik supervrouwelijk gekleed ben, te zeggen dat ik 100% man ben. Maar normale travestieten vinden dat niet leuk. Dat bederft het feestje. Die willen op dat moment echt zo goed en volledig mogelijk vrouw zijn.

Maar een man in rok, wil man zijn en vindt het vreselijk om voor vrouw versleten te worden. Maar de presentatie is onnodig vrouwelijk.

Hmm, dan ben ik ook geen normale travestiet want ik heb daar geen enkel probleem mee. Ik presenteer mij als man in een vrouwelijke verpakking, maar ik heb er geen probleem mee als mensen mij als vrouw zien. Ik zie daar de humor wel van in. Maar het is niet iets wat ik nastreef. Bovendien is er een verschil tussen vrouw willen zijn (ook al is het maar voor een dag) of je vrouw voelen. Je kunt best een dagje vrouw willen zijn zonder dat je je vrouw voelt. Dan is er dus alleen maar een discrepantie tussen 1 en 3, niet tussen 1 en 2.

Ik zie het zo:
Als 1 en 2 niet met elkaar in overeenstemming zijn ben je genderdysfoor.
Als 1 en 2 wel met elkaar in overeenstemming zijn, maar 3 niet, dan ben je travestiet. Meer smaken zie ik niet.
Als je je lichaam laat veranderen om 1 en 2 meer met elkaar in overeenstemming te brengen ben je transsexueel.
Ingewikkelder dan dat zou ik het niet willen maken.
O ja, dan is er nog een groep die genderdysfoor is, maar er niets aan laat doen, terwijl ze zich full-time als het andere geslacht kleden. Dat zijn dan transgenderisten. Volgens mij heb ik zo alle smaken in beeld.

[treintje]

Treintje:

Ik wil dus nog wel een stapje verder gaan door te zeggen dat het hele begrip transgender een gekunsteld begrip is.

Ja, daar zit wel wat in. Ik beschouwde me vroeger ook gewoon als 'man'. Maar als je naar buiten komt en genoeg meegemaakt hebt, begrijp je tenslotte wel dat andere mensen dat belangrijk anders zien. Ik denk, dat je dat soort ervaringen nodig hebt om te accepteren dat je tot een uiterst kleine minderheidsgroep behoort.

Nou, dan denk ik dat je me verkeerd begrijpt. Dat andere mensen dat anders zien heb ik al lang door, en dat ik tot een kleine minderheid behoor weet ik ook, en ik vind dat ook niet erg. Ik heb inmiddels wel in de gaten hoe de zaken liggen. Als mensen vragen wat ik ben zeg ik ook gewoon dat ik transgender of travestiet ben, daar heb ik totaal geen problemen meer mee.

Alleen; als je er objectief naar kijkt is het hele transgenderbegrip gekunsteld, omdat het gebaseerd is op normen en waarden waarvan bewezen is dat die door de tijd heen kunnen veranderen. Het hele transgenderbegrip is daarmee iets dat je wordt opgedrongen door de maatschappij, waar je zelf geen invloed op hebt, maar wat ook geen objectieve maatstaf is. En ik heb nu eenmaal een hekel aan maatstaven die niet objectief zijn.

Kijk, Als je de normatuur van 50-60 jaar geleden toepast op de hedendaagse samenleving is 95% van de vrouwen transgender. Willi stelde al ergens gekscherend dat de vrouwen tegenwoordig beroepstransgenders zijn. Dat klinkt ludiek, maar als je er over nadenkt zit er best iets in. Heel veel zelfs. Dat heeft alles te maken met de verschuivende rolpatronen en emancipatie. Kijk, en daar heb ik een probleem mee. Dat je mensen zo een subjectief etiket op plakt, alleen maar omdat de tijdgeest het niet toestaat.

Maar goed, ondertussen weet ik dus wel hoe het werkt, en heb me daar al lang bij neer gelegd.

[treintje]

Een andere complicatie met 'transgender' is dat transen het nu gaan gebruiken (voor transseksuelen) omdat ze het neutraler vinden klinken dan 'transseksueel'. En omdat transseksuelen zich veel meer profileren dan travestieten hebben die pogingen vermoedelijk wel succes op termijn.

Dat denk ik ook. Ik stuitte laatst op een transgenderforum. Toen ik er eens ging kijken bleek het alleen maar over transsexualiteit te gaan.

[willi]

Treintje, je vergeet één heel belangrijke smaak (als ik ’t zo moet noemen), namelijk de man die volledig is uitgekeken op die truttige herenkleding (kleding die hij zonder morren 35 jaar lang heeft gedragen) en de rok als plaatsvervanger voor de broek heeft ontdekt. (dat is weer ‘ns wat anders, voor de broodnodige variatie en opent ook een geheel nieuwe wereld van kleedmogelijkheden)

De man die, om zijn eigen weg te kunnen gaan, bereid is alle kritiek over zich heen te laten komen, omdat hij van menig is dat niemand, maar dan ook écht he-le-maal niemand, enig eigendomsrecht heeft op welke vorm van kleding dan ook.

[willi]

Treintje schrijft:
Maar goed, ondertussen weet ik dus wel hoe het werkt, en heb me daar al lang bij neer gelegd.

En dát vind ik nou jammer . . , ik bedoel dat ‘me er bij neerleggen’.
Waar is onze strijdbaarheid gebleven!? De eerste vrouwen hebben zich er ook niet bij neergelegd. Je weet wel die transgendervrouwen van tóén die nú ‘gewone’ vrouwen zijn; al zijn ze eigenlijk beroepstransgenders.