Mijn manier van kleden

[treintje]

Lukt jou dat echt? Waaruit leid je dan af dat ze dat denken?

Soms. Als ze zeggen: oh, wat cool. Of als ze beleefd zeggen: dag, mijnheer. Of als ze apart om lopen om je nog een keer te kunnen zien.

Dag mijnheer zeggen ze tegen mij ook wel eens. Maar als je dan doorloopt hoor je ze achter je rug toch giechelen. En als ze omlopen om je nog eens te zien is dat volgens mij eerder uit sensatiezucht dan uit bewondering. Maar misschien ben ik gewoon te achterdochtig en zie ik het te negatief in, dat kan natuurlijk ook

[mikvanes]

Nee, ik begrijp je reactie wel. Jij vindt het allemaal maar moeilijk voor te stellen. En natuurlijk reageert niet iedereen precies gelijk. Maar ik kan het heel snel zien of ik er goed, matig of slecht uitzie. Een kwestie van opletten.

Ik denk dat onze motivatie ook verschilt. Voor jou is die rok iets prettigs. Die positieve insteek ontbreekt bij mij. Ik heb net voor een paar euro een prachtige lange, wollen rok gekocht. Staat als een plaatje. Maar om dat te dragen, moet ik best een drempel over. Dat is geen kwestie van durven of zo, maar het vereist een gelegenheid, voorbereiding, tijd. Kortom, een hoop gedoe en gezeur, dat hoeft voor mij niet. Het is voor mij ook nooit alleen maar een rok, maar een hele outfit. Ik bedenk liefst vooraf wat het ongeveer moet worden en ben dan zo een paar uur kwijt.

[mikvanes]

Daarnaast denk ik dat het ook voor een belangrijk deel komt doordat we met z'n allen nu eenmaal niet geconditioneerd zijn om mannen in rok mooi te vinden; vwb vrouwen in rokken; daar zijn we juist wel op geconditioneerd.

Ja, dat is een bekende draai, die ik wel vaker hoor. Mensen vinden die man-in-rok, maar niks en dan ligt het niet aan de man, maar aan die domme mensen die nog niets gewend zijn. Ik weet niet of het daar echt aan ligt.

Kijk, ik merk vaak genoeg dat mensen zeggen: wat vreemd, wat apart. Maar dat is iets anders, dan er slecht uitzien. Op het moment dat mensen naar je toekomen om je vertellen dat je er op een bepaalde manier wat vreemd uitziet, zie je er niet slecht uit.

[treintje]

Ik denk dat onze motivatie ook verschilt. Voor jou is die rok iets prettigs.

Nou, dat valt wel mee hoor. Ik zie het vooral als een kledingstuk. Niet meer en niet minder. De enige emotie die ik daarbij heb is een stukje frustratie dat het als abnormaal gezien wordt. En ook ik probeer na te denken over de hele outfit, al ben ik daarin misschien nog niet zover als jij. Maar ik ben lerende. Een verschil is wel dat ik er meestal gewoon casual bij loop. En daarin zie ik wel een duidelijk verschil tussen mannen en vrouwen; als ik er hetzelfde uitzie als een doorsnee vrouw word ik, in tegenstelling tot die vrouw, wel bekeken en nagestaard, ondanks het feit dat we er ongeveer hetzelfde uit zien.

Uit het Twitter topic:

3 feb: Man met rok in de trein ?,dacht dat t een lelijk wijf was #nietdus

Hier zie je dat ook duidelijk terug. Als het een lelijk wijf is valt het niet op. Het negatieve komt pas op het moment dat duidelijk wordt dat het een man is. Dan wordt het ineens iets om over te twitteren.

Jij krijgt meer positieve reacties, maar daar doe je dan ook erg veel moeite voor.
Mijn conclusie is dan ook dat mannen er extra veel moeite voor moeten doen om die vooroordelen te overwinnen.

Ja, dat is een bekende draai, die ik wel vaker hoor. Mensen vinden die man-in-rok, maar niks en dan ligt het niet aan de man, maar aan die domme mensen die nog niets gewend zijn. Ik weet niet of het daar echt aan ligt.

Ik zei ook niet dat ik daar alles op afschuif. Maar voor een deel is het wel waar, dat zie ik in mijn directe omgeving heel goed terug. Van de mensen die het nu van mij weten reageert vrijwel iedereen afwijzend, niet in de laatste plaats mijn eigen vrouw. En dan weten ze nog niet eens hoe het eruit ziet. Dat is dus puur een vooroordeel. En als al zoveel mensen in mijn directe omgeving zo bevooroordeeld zijn, dan is dat vooroordeel bij veel andere mensen dus ook aanwezig.

Natuurlijk zijn er ook ruimer denkende mensen die het wel kunnen waarderen, ook dat maak ik mee.
Maar ik denk dat het te kort door de bocht is om te stellen dat het allemaal aan de outfit ligt die misschien niet klopt.

Ik ben mij bewust dat de hele outfit moet kloppen, daar probeer ik ook op te letten. Maar ook als ik uit reacties van mensen af kan leiden dat het allemaal wel klopt, dan nog zie ik toch ook afwijzende reacties. Mijn conclusie is dan toch dat de ene groep mensen blijkbaar ruimer denkend is de de andere. Overigens zie ik ook veel mensen die het totaal niet opvalt of er geen aandacht aan besteden.

[treintje]

Ik kan het heel snel zien of ik er goed, matig of slecht uitzie. Een kwestie van opletten.

Ik wil graag de kneepjes van het vak leren, Mik!

[willi]

Laten we nu wel reëel blijven; het gros van de bevolking vindt mannen die rokken dragen, in welke vorm dan ook (zelfs Schotten in hun kilt), op z’n minst curieus. En niet om het minst, omdat mannen in rokken in de entertainmentwereld al sinds mensenheugenis als komisch of belachelijk worden voorgesteld. (Met dank aan de dames Snip en Snap en vele anderen)

Oké, dank zij de aandacht van de laatste tijd, komt het rokdragen door mannen wat serieuzer onder de aandacht van het publiek. Maar daar veeg je de ingeburgerde vooroordelen niet in een keer mee weg. Ook jij niet Mik.

Ik geloof niet dat het voor ’t grote publiek veel verschil maakt of je veel aandacht besteed aan de complete outfit. (wellicht wat meer voor de vrouwen)
Een rok blijft een rok! En rokken zijn voor vrouwen, net als leggings, panty’s en laarzen. Als je die als man ook draagt, ben je een gore travestiet of een flikker.
Ongenuanceerd? Inderdaad!

Neemt niet weg dat ik ook vind dat je moet blijven proberen er ‘goed’ uit te zien.

[treintje]

Zo zie ik het ook Willi!

Natuurlijk maakt het wel wat uit hoe je eruit ziet, maar het is en blijft toch uitermate ongewoon en ongepast in de ogen van het publiek.
Zoek voor de aardigheid maar eens op Twitter naar de termen "man" en enkele van de door Willi genoemde termen en schrik niet van de afwijzende reacties die er getwitterd worden.

Hier als voorbeeld enkele zoekresultaten op de zoekterm "man" en "laarzen":

"jawel want als je laarzen of uggs draagt als man ben je een homo klaar."
"ja ik ook dan had ik eerst een paar nieuwe schoenen voor me pa gekocht, je loopt toch niet op laarzen als man "
"Jongens met van die soort laarzen kk vieze man als k zon mattie had hy was dood geloof me"
"n een man met heule grote lange laarzen (lelijk!) en er kwam een non binnen"
"k vind die man die ik gister by de ah zag nogsteeds vies. Gewoon huistuinenkeukenman met vrouwenbroek een laarzen met naaldhakken"
"Deze man draagt laarzen met z'n broek erin, hij is zeker bicurious"
"Ahahahahahahhahaa deze man ahahahhaha laarzen gewoon #kijkeentjehier http://plixi.com/p/74747763"
"Ooh my granny ik zag zo een man maar het was een vrouw!? Had gewoon laarzen aan en alles?!"

Ik herken dit wel, ik draag zelf ook regelmatig laarzen met mijn broek erin. Doen vrouwen ook. Toch word ik vreemd aangekeken en vrouwen niet. Ra ra hoe kan dat.

Conclusie: Een man met laarzen kan niet. Hoort niet. Althans, in de ogen van de doorsnee Nederlander.
Hetzelfde geldt ook voor man met rok, man met legging, etc.

En hoe goed je je ook kleedt, deze vooroordelen zijn er nu eenmaal. Punt.

[ecokilt]

Ik weet dat er wat onzin staat op internet, toch schrik ik nog hoever het met die simpele laarzen gaat.
Die man op de foto, het zijn bijna tuinlaarzen: "mannelijker" kan niet.
Gelukkig zijn in het echte leven de mensen een stuk beleefder.

[treintje]

Bedenk wel dat de meeste van dit soort reacties getwitterd wordt door opgeschoten schooljeugd.
Dat is nu niet bepaald de meest tolerante groep...

[mikvanes]

De enige emotie die ik daarbij heb is een stukje frustratie dat het als abnormaal gezien wordt.

Zie je wel, dat er toch echt verschil zit tussen ons. Op het moment dat iedereen volstrekt normaal vindt, wat ik draag, baal ik behoorlijk. Eerst besteed ik een hoop tijd om te op te tutten en vervolgens valt het niemand op. Dan is het toch niet meer leuk?

Ik had vandaag een wijde broek aan, met een zwart colbertje, een wit mannen-overhemd en een zwarte das. Ik wil hier verder niet al te veel in détails treden, maar op een of andere manier was het me toch gelukt er iets bijzonders van te maken. Eerst schoot mijn vrouw in de lach toen ze me zag. Bij de bakker draaide een man zich helemaal om om me minutenlang op te nemen waarna hij vervolgens zijn beurt voorbij liet gaan. Een groepje jongens bleef stokstijf een tijd naar me staan kijken. Kortom, ik kreeg echt het idee dat ik er iets bijzonders van had gemaakt. Dus wel of niet opvallen, zit echt niet vast op wel of niet een rok.

Verder viel ik wel op, maar was tegelijkertijd ook duidelijk dat ik er mijn best op gedaan had, dat ik er tijd in had zitten en zag het er toch allemaal heel gestileerd, keurig, strak en verzorgd uit. Kortom, aardig Gaga-achtig. Daardoor gaf het geen openlijke negatieve reacties, hoewel sommige mensen het vast het wel wat extreem gevonden zullen hebben.

Dus het verhaal dat mensen nog niet zo ver zijn, wil er bij mij niet echt in. Als jij zorgt voor -- in de ogen van je publiek -- een leuk plaatje, krijg je ook leuke reacties. Zo simpel is het volgens mij.

Maar wat ik tot nu toe van de meeste mannen in rok gezien heb, is niet dat ze urenlang bezig zijn met het bedenken en uitvoeren van een in de ogen van het publiek leuk plaatje, maar dat ze heel erg gericht zijn op wat ze er zelf van vinden en op wat ze er zelf bij voelen.

Dat mag natuurlijk ook, maar dat is wel een heel andere tak van sport en wat je dan neerzet lokt ook totaal andere reacties uit.

Als je andere reacties wilt, moet je gewoon een ander plaatje neerzetten. Maar jullie draaien het om. Jullie hebben een bepaald plaatje dat jullie oké vinden en dan moeten de mensen dat of niet zien of dat ook oké vinden. Maar dat is dus precies niet hoe het werkt.